Stwierdzone podczas badania braki skrzydłowe w żuchwie i użytkowany klips maskujący braki w szczęce zmuszały do stanowczego postawienia warunków dalszej terapii. Za istotne uznano wykluczenie groźnego uzupełnienia ruchomego i odtworzenie bocznych stref podparcia w żuchwie. Pacjentka skwapliwie wyraziła zgodę na stworzony plan leczenia. Metodę uzupełnienia braków skrzydłowych żuchwy odroczono do uzyskania wyników konsultacji implantologicznej. Uznając zaangażowanie i współpracę, niezwłocznie podjęto zadanie eliminacji ruchomego klipsa. Rozległy most uzupełniający braki po stronie lewej kwalifikowano do późniejszej wymiany. Wykonanie mostu kompozytowego odtwarzającego brak 15 i 13 stanowić miało funkcjonalną i bezpieczną alternatywę dla użytkowanego obecnie uzupełnienia. Po usunięciu materiału kompozytowego istniejących wypełnień przygotowano powierzchnie adhezyjnie. Niewielki ubytek w pierwszym trzonowcu zapewniał dość słabe podparcie, uznano jednak, że tymczasowy charakter uzupełnienia nie uprawnia do podejmowania działań inwazyjnych. Po ustabilizowaniu paseczków celuloidowych materiałem flow osadzono włókno i spolimeryzowano przęsło. Szerokość ławy zwalniała z tworzenia poprzecznych belek włókna. Wymodelowano powierzchnie dodziąsłowe, a następnie całą bryłą zębów w przęśle. Po polimeryzacji usunięto koferdam i wygładzono kontury na krawędziach. Most spełnia swoją funkcję od maja 2009 r. Leczenie implantologiczne nadal nie zostało podjęte z powodów ekonomicznych.