Pacjent po rozległym urazie z uszkodzeniem wielu zębów. Po opuszczeniu szpitala pacjent zgłosił się do stomatologa. Badanie potwierdziło zachowanie żywotności wszystkich zębów. Charakterystyczny obraz stłuczonego szkła wskazuje na dynamikę uszkodzenia i charakterystykę tworzywa powodującego uraz. Podjęto dwuetapowe leczenie zębów szczęki. a następnie żuchwy. Pobrzeże uszkodzeń opracowano oszczędnie, usuwając przebarwienia i ostre kontury. Metodą aplikacji bezpośredniej na opuszce palca odbudowano uszkodzenia materiałem Filtek Ultimate. Materiał nakładano warstwowo, nawiązując do „Anatomicznej techniki warstwowej” autorstwa Lorenzo Vaniniego. Efekt ostateczny był naprawdę zadawalający. Niestety, podczas wizyty kontrolnej uwidocznił się dysonans kolorystyczny. Po przemyśleniu przyjęto, że jest on spowodowany nieuwzględnieniem przesuszenia zębów z rozległymi ranami zębinowymi. Po zamknięciu ubytków nastąpiło prawidłowe uwodnienie i powrót do naturalnej, nieco ciemniejszej barwy i wzrost transparencji. Ustalono, że korekta przeprowadzona zostanie dopiero po nadrobieniu szkolnych zaległości. Po upływie dwóch miesięcy podjęto działania korekcyjne. Usunięto fragment wypełnień i zastąpiono materiałem o jeden ton ciemniejszym oraz zwiększono warstwę materiału szkliwnego. Tym razem uzyskano znacznie bardziej zaawansowaną zgodność kolorów i transparencji. W ciągu czterech lat obserwacji uszkodzeniu ulegała dwukrotnie odbudowa 12 i raz brzeg sieczny 21. Każdorazowo wynikało to ze zmiany warunków zwarciowych towarzyszących rozwojowi pacjenta. Wszystkie zęby zachowały żywą miazgę.